Katalog zbiorów

Nowe, poszerzone wydanie bestsellerowej autobiografii Kazika Staszewskiego.
Dalej. Wszystko poszło dalej. Kult utrzymał platynową passę płytą "Wstyd", wydał album koncertowy, pojawił się na ekranach kin i w Netflixie. A teraz w składzie Kultu odbyła się rewolucja. W 40 lat po debiucie Kazik znowu nagrał piosenkę, która wstrząsnęła całą Polską. "Twój ból jest lepszy niż mój" już zawsze będzie kojarzyć się z tym szczególnym czasem, gdy w 2020 roku zbiegły się epidemiczne zamknięcie i narodowe podzielenie.
Idzie dalej.
W rozmowie z Rafałem Księżykiem Kazik Staszewski daleki jest od powagi instytucji polskiej kultury. Odkrywa swe słabości i wybryki. Mówi o kulisach branży muzycznej, używkach i pustce. Wszystko, co słyszeliście od niego o miłości, przyjaźni, religii, polityce, zwątpieniu i nadziei, tu nabiera krwi, ciała i humoru. Dostajemy historię życia codziennego i niecodziennego w Polsce ostatniego półwiecza. Dzieciństwo w śródmieściu PRL-owskiej Warszawy. Eksplozja punk rocka. Stan wojenny oczami Świadków Jehowy. Drapieżny czas transformacji. Internetowe jatki i polityczne podziały nowego wieku. Ale też cienie wojny i komunizmu, a także współczesny, walący się świat New Jersey i Teneryfy.
Rzecz opowiedziana z perspektywy równie odrębnej, jak jej bohater, a równocześnie traktująca o doświadczeniu kilku pokoleń równie uniwersalnie, jak jego piosenki.

Opis pochodzi od wydawcy

Zbigniew Wodecki, mistrz autoironii, z wielkim humorem prezentuje swoje życie. Dzieciństwie, gdy chciał być Robin Hoodem, latach mordęgi na skrzypcach, bo nie chciały same grać, bandzie, z którą rozrabiał, liceum muzycznym, z którego został wyrzucony, wreszcie o szybkim wchodzeniu, przez znaczące estrady Europy, w dorosłość. Miał 27 lat, 6 lat pracy w orkiestrze, pierwsze przeboje i troje dzieci, gdy zdawał maturę. Mógł zostać w Niemczech, ale nie chciało mu się uczyć języka, mógł robić karierę jako skrzypek, ale wolał śpiewać, co nie przeszkadza mu bardziej cenić muzyków.

Artysta ze swym rówieśnikiem, krakowskim dziennikarzem Wacławem Krupińskim prowadzi wartki, dowcipny, pełen anegdot i bon motów dialog.